Ząb jest częścią układu stomatognatycznego, w skład którego wchodzą: stawy skroniowo- żuchwowe, przyzębie, okluzja, kości twarzoczaszki, mięśnie: żwacze, języka i podniebienia, mięśnie nadgnykowe i mimiczne, nerwy, naczynia, błona śluzowa jamy ustnej i ślinianki. Aby wszystkie te elementy mogły pracować prawidłowo, ich wzajemny stosunek przestrzenny musi być odpowiedni. Jeśli powierzchnie żujące zębów są zupełnie płaskie, odgryzanie pokarmów nie jest właściwe, zmienia się układ przestrzenny w stawie skroniowo-żuchwowym, a przy dodatkowych czynnikach może to sprzyjać występowaniu bruksizmu i dolegliwościom bólowym stawu i głowy.
U tego pacjenta problemem są nie tylko widoczne na pierwszy rzut oka ubytki próchnicowa, ale również znaczne starcie patologiczne zębów. Po badaniu okazało się, że pacjent oprócz wady zgryzu i próchnicy cierpi również na bruksizm. Dlatego leczenie nie zakończy się wyłącznie na usunięciu ognisk zakażenia w postaci próchnicy. Większość zębów ma zamiast anatomicznie ukształtowanych powierzchni żujących płaskie powierzchnie wypełnień, co może być wynikiem bruksizmu, ale też sprzyja mimowolnemu przemieszczaniu żuchwy względem szczęki. Dlatego anatomiczne, prawidłowe ukształtowanie powierzchni wypełnień stanowi pierwszy krok w szerszym leczeniu problemów tego pacjenta, jakim są dolegliwości w stawie skroniowo-żuchwowym i bóle głowy.